Mooi Queenstown

12 December Wanaka - Queenstown

We worden pas tegen half negen wakker, wat uitzonderlijk is omdat normaal ons grut veel eerder wakker is. We genieten er maar van. Het is vast zo weer voorbij. We gaan naar Puzzling World! We betalen $25 totaal voor onszelf, de kids zijn gratis. We volgen de route langs de hologrammen en optische illusies, dat is goed voor wat leuke foto’s en een onbestendig gevoel in de maag. Maar wel leuk. Daarna op naar het labyrint. We moeten eerste alle vier hoektorens aandoen en vervolgens onze weg terugvinden naar de start. Er zijn diverse bruggen over het labyrint heen die het een extra moeilijkheidsfactor geven. Het is ons gelukt in 40 minuten terug te zijn bij het beginpunt, wat al met al niet slecht is met zijn viertjes. De minimumtijd die ervoor stond was 30 minuten.
We trakteren onszelf op een ijsje om het succes te vieren en vervolgen onze reis. We kiezen voor de korte route, die tegelijkertijd ook de ‘scenic route’ is, dus dat is mooi meegenomen. Deze route draagt de mooie naam The Crowne Range en is recent volledig geasfalteerd en daarmee de hoogst gelegen geasfalteerde weg in Nieuw Zeeland. Halverwege in het plaatsje Candrona staat het gelijknamige hotel dat nog de sfeer ademt van de vorige eeuw. De hele regio staat eigenlijk in het teken van de geschiedenis ten tijde van de goldrush in 1860. Hier en daar zijn oude gebouwen uit die tijd bewaard gebleven, waarbij je jezelf regelmatig in een oude westernfilm waant. Het landschap langs de Crown Range laat zich moeilijk omschrijven. Er groeien grote pollen gras, het meeste is het nog te vergelijken met een duingebied, maar dan met duinen van een paar honderd meter hoog. Het laatste stukje geeft een geweldig uitzicht over de valei waar we naar toe gaan. Het regent helaas een beetje en het is ook pittig koud. We vluchten snel de camper in en zetten de afdaling in. Dit gaat via een paar gezellige haarspeldbochten, maar die waren we toch al gewend. In het dal gaat de zon schijnen en de temperatuur behoorlijk omhoog, bijzonder aangenaam. In Queenstown zoeken we onze camping op die vlak bij het centrum ligt en gaan meteen de boel een beetje verkennen. We hebben onderweg niet kunnen lunchen dus het wordt hoog tijd voor een hapje. Finn is gestoord tijdens zijn middagslaap en kan het niet echt vinden in de rugdrager en dat is diplomatiek uitgedrukt. Nadat we wat gegeten en gedronken hebben naast het O’Connellcentre doen we wat winkeltjes aan. Met gevulde tassen verlaten we tegen het einde van de middag het centrum en doen inkopen voor het avondeten. Finn is als gewoonlijk aan het sjansen met de dames achter de vleeswaren en de kassa. We worden in ieder geval als gevolg hiervan altijd vriendelijk geholpen. De temperatuur is inmiddels weer behoorlijk gedaald, dat zullen we ook ‘s nachts gaan merken…

13 December - Queenstown

Het is verschrikkelijk koud in de camper. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat we allemaal doorgeslapen hebben tot dik half tien. De thermometer geeft 10 graden aan, brrrrr. Gelukkig schijnt wel de zon buiten en zodra deze de camper bereikt wordt het al snel aangenaam. Nikki gaat lekker prutsen bij het kreekje dat achter onze kampeerplek langs stroomt. Het is enkeldiep en heeft een bijzondere aantrekkingskracht op kleine meisjes met stokjes. Het geeft echt zo’n vakantiegevoel, als het weer nou ook wil meewerken. Dat doet het gelukkig vandaag. We gaan vandaag shoppen! Er worden heel wat winkels aangedaan en de buit voor vandaag bedraagt; Teva sandalen voor Nikki, een Lord of The Rings Locations Guide voor Marc en Claudia, twee shirts van Merino wol voor Marc, slippers en een zonnebril voor Claudia (Finn had de oude in tweeën gebroken) en nog wat cadeautjes voor de thuisblijvers, voor wie en wat moeten we natuurlijk nog even geheim houden. Op zaterdag is er een kunstenaarsmarkt bij de haven die zeker leuk is om aan te doen. Er wordt muziek gespeeld en je kan lekker luieren op het gras bij de haven in het zonnetje. We hebben besloten om morgen een excursie te gaan doen om wat locaties van de Lord of the Rings te gaan bekijken. In de omgeving van Queenstown zijn namelijk heel veel opnames gemaakt. We hebben gekozen voor een 4WD safari van Nomad Safaris. Deze duurt een halve dag en is ook goed te doen met kleine kinderen. Babystoeltje wordt zelfs geregeld. We zijn hiervoor $ 350 kwijt, nu maar afwachten of het ook de moeite waard is. We worden ’s middags op de camping opgehaald, wat bijzonder prettig is. Nikki begint moe te worden en we besluiten terug te gaan naar de camping. We nemen de korte route via het locale rugby/sportveld, wat heerlijk loopt op blote voetjes. We gaan lekker in het zonnetje zitten kijken naar de parapenters die af en toe landen op het veld. Er wordt een balletje getrapt, mensen zijn aan het frisbeeën. Marc en Nikki houden een grasgevecht, drie keer raden wie wint. Dit is vakantie, heerlijk! We eten, douchen en stoppen het grut zo snel mogelijk in bed. Dit gaat zonder al te veel problemen. Finn en Nikki zijn zo knock out. Na een wijntje volgen wij ook.

14 December - Queenstown - Safari of the Rings

We hoeven deze ochtend eigenlijk niets te doen, behalve de was. De hele ochtend hangen we een beetje rond bij de camper tot we opgehaald worden voor onze excursie. Finn kan lekker zijn normale middagdutje doen in bed in plaats van zijn autostoeltje. Stipt om half twee rijdt er een landrover voor van Nomad Safaris met onze chauffeur Phil. Er zit keurig een kinderzitjes voor Finn en Nikki achterin. We hebben de hele terreinwagen voor onszelf en krijgen dus een privé tour. Leuk!!! We gaan gaan eerst op weg naar The Remarkables. Dit is een bergketen met ruwe rotsachtige toppen die langs Queenstown loopt en daarom perfect was voor diverse opnames van de film. Halverwege het uitzichtpunt op deze Remarkables raakt onze landrover oververhit en moeten we wachten op een vervangende auto. Dit duurt een kwartiertje en ondertussen genieten we van het uitzicht en de natuur om ons heen. We maken een babbeltje met Phil, dit is eigenlijk de eerste keer dat we uitvoerig met een echte Kiwi kunnen praten. Dus daar maken we maar gebruik van. Wagen Elrond wordt omgeruild voor wagen Eomer en we gaan weer op pad. De volgende locatie ligt bij Cromwell, nabij de brug waar bungy gesprongen die ze hebben gebruikt voor de scene met de Pillars of the Kings in de Fellowship of de Ring. De rivier is schitterend, het is echter duidelijk dat wat digitaal werk en een goede camerahoek wonderen doen. Phil verteld ons nog wat leuke wist u datjes over het filmen van deze scène en we gaan weer verder. Richting Arrowtown, dat vlakbij Queenstown ligt en nog een groot aantal historische gebouwen heeft. Achter Arrowtown ligt een gebied wat geweldig is met een terreinwagen. De weg schijnt gewoon op de kaart te staan, hij is echter absoluut niet aan te raden voor een personenauto, laat staan een camper. Het leuke moet nog komen. Phil beloofde ons wat watercrossings en daar heeft hij geen woord van gelogen. Af en toe duikt de hele neus van de landrover onder water. Het is behoorlijk spectaculair, Finn en vooral Nikki vinden het geweldig. We worden alle kanten op gehost maar bereiken uiteindelijk met droge voeten de rustplaats. Er is gezorgd voor koffie en warme chocomelk met lekker koekjes. We mogen nog even ons geluk beproeven in de rivier om wat goud te zoeken. In werkelijkheid blijkt het toch iets lastiger te zijn dan in Shantytown, maar zowel Nikki als Marc hebben wat goudstof in hun pannen zitten. Finn zit met stokjes in het ijskoude water te porren en ziet er daarna uit alsof hij wel een sopje kan gebruiken. Omdat we door de panne met de eerste wagen wat vertraging hebben opgelopen kunnen we niet te lang blijven hangen. We rijden door naar ons uiteindelijke bestemming. De locatie waar The Ford of Bruinen is opgenomen. We krijgen weer wat inside information van Phil over deze locatie, het is een prachtige en indrukwekkende scene maar als je de werkelijkheid weet is het misschien beter om maar geen filmlocaties meer te bezoeken om de illusie niet te verstoren…Daarna vervolgt onze reis zich naar Skippers Canyon waar ook filmopnames zijn gemaakt. Een ruig en onherbergzaam gebied met smalle wegen en steile afgronden. Phil’s favoriete onderdeel van de excursie. Met een tevreden gevoel gaan we terug naar de camping en danken Phil hartelijk voor de mooie trip. Een uur later, tijdens het bereiden van de avondmaaltijd wordt op de deur van de camper geklopt. Het is Phil, Marc en Nikki’s jassen lagen nog achterin de auto. Pff, wat een geluk, Nikki zou in alle staten zijn geweest als haar jas echt weg was. Thanks Phil! Het was voor ons allemaal een vermoeiende maar zeer geslaagde dag.

15 December - Queenstown

Zachtjes tikt de regen op het camperraam, fijn zo wakker worden, zeker als je nog een dagje in Queenstown heb gepland. We doen het rustig aan, we kunnen tenslotte toch geen kant op. Marc heeft gisteren pannenkoekenmix gehaald en maplesyrup, yummie. Die gaan we nu dus uitproberen, een echt engels/amerikaans ontbijt. Claudia bakt ze bruin en de rest eet alles gretig op. Toen alles zo’n beetje in gereedheid was, leek het buiten wel op te klaren. We maken gebruik van deze kans en gaan op pad, richting ”The Gondola” die vlakbij is. We poseren voor het 100% toeristische kiekje in de gondel. Op naar boven. Bovengekomen haasten we onszelf naar de restauratie voor een overheerlijke bak cappuccino en een lekkere maaltijd. Daarna een rondje foto’s schieten op het panoramadek. Het is koud, winderig en het begint weer te regenen. We gaan daarom binnen ons maar verlustigen aan alle kitscherige souvenirs, wat ook nog wat leuke foto’s oplevert. Daarna houden we het voor gezien. Beneden aangekomen is het droog en schijnt de zon. We brengen de rest van de middag door in het centrum en schaffen wat regenkleding aan voor Claudia en Nikki. Marc kan vooralsnog niet slagen, in ieder geval niet voor een normaal bedrag. We relaxen in het zonnetje in een parkje met een riviertje. Tegen het einde van de middag betrekt het toch weer en kan Nikki haar regenjas meteen inwijden. We besluiten om in het centrum te gaan eten (de koelkast is leeg) en vinden na wat omzwervingen ergens een Mexicaans restaurantje dat goed verstopt zit. We kunnen er veilig onze kinderen loslaten en enigszins ontspannen, voor zover dat mogelijk is. We nemen een lekkere enchilada en zelfs Nikki eet onwetend een kip quasadilla en vindt het nog lekker ook.
Nog een laatste stop bij Starbucks voor een flinke lading cappuccino en we gaan huiswaarts om het grut lekker in bed te stoppen. Morgen vertrekken we naar Dunedin! Claudia blijft op tot 12.00 om alle foto’s te uploaden van de laatste twee berichten. Het zijn er dik 30, dus het duurt wel even.