Chillen in Squamish

18 Augustus 1e dag Brackendale

We zijn bijna klaar met ontbijten als er op de deur geklopt wordt. We vermoeden dat het de eigenaar is. De dame van de portofoon was vergeten om haar exemplaar aan te zetten en daarnaast waren ze ook nog eens vergeten om de vaste lijn door te schakelen. Als het misgaat gaat het altijd goed mis. We hoeven niet te betalen voor vannacht en als ik het goed begrijp hoeven we van de reserveerde 2 nachten ook maar 1 te betalen.

De reguliere plekken zien er toch iets aantrekkelijker uit dan het voorste stuk waar we gisteravond stonden. We hebben een full hook up dus alles kan weer lekker opladen. We kijken zo het bos in en vlakbij zit een creek waar Finn meteen al dammetjes in wil bouwen. Er huppelt ook met enige regelmaat een mini eekhoorntje langs de camper naar het achtergelegen groen. We kijken zo tegen een bergwand aan.

We gebruiken de ochtend om de camping nabij Victoria te boeken en om te bekijken wat hier in de buurt allemaal te doen is. We zitten vlak bij het Brackendale Eagle Reserve Park. De beste tijd om adelaars te kijken in de winter maar wie weet hebben we mazzel. We doen het vandaag rustig aan want we hebben gisteren flink wat kilometers gemaakt, bijna 500. Iets wat we eigenlijk over twee dagen hadden willen verspreiden, maar noodgedwongen dus een beetje anders liep. Veel meer dan rondhangen en koffiedrinken doen we niet. Er wordt een potje Uno gedaan. Nikki schrijft driftig in haar verhalenschrift en er worden luisterboeken geluisterd. Ik geloof dat ze nu allebei in boek 4 van Broederband van John Flanagan zitten. Marc en Claudia proberen uit te vogelen waar en wanneer ze het beste het whalewatching kunnen inplannen. We proberen rekening te houden met het aantal kilometers dat we hebben aangeschaft. Het is ook lastig om te bepalen of je het beste bij Tofino, Nanaimo of Victoria kan gaan kijken. We kiezen een bedrijf in Duncan tussen Nanaimo en Victoria in, zodat we het mooi kunnen combineren, we komen er gewoon langs onderweg naar Victoria. Scheelt weer onnodige reisuren en kilometers. De veerboot van Victoria naar Vancouver wordt ook nog even snel gereserveerd, ook weer voor elkaar. We eten rijst in de camper met (jawel) Nederlandse kroepoek van Conimex, bijzonder grappig. Lekker hoor zo’n relaxdag, welterusten.

19 Augustus 2e dag Brackendale

Als we allemaal wakker zijn is het al bijna half tien. Het is niet zo warm buiten dus dan is het lekker om je nog een keertje om te draaien. Tot je naar de wc moet natuurljk…

We doen op ons gemak ontbijt. Claudia stelt voor om wat te gaan wandelen maar de handen gaan nog niet op elkaar. Nikki heeft last van knie en Finn heeft last van zijn voet. Wat moet je met dat soort kinderen… De ochtend vliegt om en Marc heeft inmiddels uitgevogeld dat op de route naar de Eagle Run een goed koffietentje zit en ook nog een goed restaurant. Omdat de koelkast redelijk leeg is zijn dat betere berichten.

Na wat vertragingstactieken van Finn gaan we toch op pad. Het is een half uurtje lopen dus prima te doen. We lopen door een woonwijk met gezellige huisjes waar wij er wel een paar van zouden willen hebben. We bereiken als eerste “ Bean around the world”, stond goed aangeschreven maar de dame achter de toonbank had haar dag zeker niet, want de cappuccino had meer weg van een driedubbele espresso met wat schuim. De mega “Reeses pieces” koekjes waren daarentegen wel erg goed. De smoothies werden door de kids ook niet heel enthousiast ontvangen. Ik geloof dat het ijs met siroop en yoghurt was, volgens Nikki zijn de smoothies van mamma thuis lekkerder. We gaan verder naar de rivier. De rook is inmiddels weer over de bergen gekomen en de overzijde van de rivier (waar het park ligt) is maar gedeeltelijk te zien. We hadden inderdaad al niet echt verwacht adelaars te zien maar het was leuk geweest. Er staan diverse informatieborden over de adelaars en hun connectie met de First Nations de “oorspronkelijke” bewoners van Canada. Het is interessant en educatief, zelfs Nik en Finn lezen alles vol aandacht (met wat hulp van pappa en mamma).

De Water Shed die Marc op het oog had om te gaan eten zit op dezelfde dijk bij de rivier. Het is er een drukte van jewelste. Het is nog geen vijf uur dus nog wat vroeg om te eten. Als we uitkijken op de snel stromende rivier zien we iets raars. Het lijkt op een stok of toch iets anders. Een hond? Het is een zeehond, roept Nikki. En ze heeft nog gelijk ook. Achter ons bevestigd een lokale dame dit, de zeehonden komen op de zalm af die hier zwemt. Net als de adelaars in de winter. Het is grappig om te zien hoe de zeehond zo af en toe bovenkomt en heen en weer zwemt. Al snel zien we nog een tweede en derde exemplaar. Het is een gezellige boel. Ondertussen heeft Claudia maar even gevraagd bij de Water Shed wat de wachttijd is. Een half uurtje ongeveer, wij amuseren ons wel met zeehonden kijken in de tussentijd. Om kwart over vijf kunnen we al gaan zitten op het terras, vlotter dan verwacht. We bestellen allemaal iets anders, het ziet er allemaal heel lekker uit. Het smaakte vervolgens ook nog eens allemaal prima en per maaltijd waren we maar rond de $ 17,- kwijt.

We wandelen over de dijk via een wandelpad terug naar de camping. Eenmaal terug bij de camper gaan we allemaal in mobiele modus om even uit te buiken en relaxen. Morgenochtend vertrekken we naar Vancouver om de dag daarna de veerboot naar Vancouver Island te nemen. Eerst nog een stop maken bij de Wallmart om te kijken of we wat glazen kunnen vinden. We hebben er inmiddels 2 gesloopt bij het afwassen en vanochtend sneuvelde er ook een bord. Inmiddels heeft iedereen wel wat kapot gemaakt behalve Marc, maar dat is vast een kwestie van tijd!